Ο άγριος Χουάν είναι ένα σπουργιτάκι, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας. Ο καθένας μας που αναζητά να σπάσει τα όρια και να ανακαλύψει τις πραγματικές διαστάσεις της ζωής του. Ο καθένας μας που θέλει όχι απλώς να μιλήσει στους άλλους, αλλά να συνομιλήσει με τους άλλους και κυρίως να τους αφουγκραστεί. Το μαγικό όπλο του ταξιδιού είναι η αυτοπεποίθηση, η πίστη στις δικές μας δυνάμεις. Και πυξίδα ,για να μη χάσουμε τον προσανατολισμό μας, ο σεβασμός των άλλων, κυρίως, των διαφορετικών. Όσο για τις περιπέτειες, αυτές είναι σαν τα θαύματα. Συμβαίνουν δίπλα μας, αρκεί να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά. Όχι μόνο τα κανονικά μας μάτια, αλλά τα μάτια της καρδιάς.
