Τα απογεύματα της Κυριακής

Τα απογεύματα της Κυριακής διατηρούν την αρχαία μελαγχολία τους ανάμεσα στις κατά συνθήκη δικαιολογίες, τις ανακόλουθες ενοχές και μια βροχή από γκολ.

Τα απογεύματα της Κυριακής διατηρούν την αρχαία μελαγχολία τους -ένα πνιγμένο γέλιο που θρηνεί ανάμεσα από τις λέξεις των τηλεοπτικών αστέρων καθώς στιλβώνουν με επιμέλεια τις κυβερνητικές ψευδαισθήσεις.


Τα απογεύματα της Κυριακής διατηρούν την αρχαία μελαγχολία τους καθώς είναι ξεκάρφωτες οι ρίζες τους από θανάτους δίχως παρελθόν και ανυπεράσπιστη η απουσία –ένα σβησμένο δαχτυλικό αποτύπωμα στο κουδούνι της εξώπορτας.