το μπούσουλα τον χάσαμε
φάγαμε και τη φόλα
πω πω ντουμάνι
πω πω ντουμάνι
δυστυχία μεγάλη στα πανηγύρια
και θλιβερές οι απαντήσεις
νταν και νταν πένθιμα βαρούν οι
καμπάνες
ιιιιιιιιοου η πυροσβεστική να σου
σηκώνει την τρίχα
της Ψωροκώσταινας τα λάμδα – δυο
χελιδόνια
πω πω ντουμάνι πω πω ντουμάνι
στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα
πριν φαγωθούνε τα βουνά και τα
λαγκάδια
πριν η ζωή μας γεμίσει άνυδρα
τοπία
δίχως πεύκα και πλατάνια
στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα
και με γαϊδούρια και μουλάρια να
έσερνα την ανατολή
με ένα τσεκούρι να έκοβα τον
κρίνο τον αμάραντο
πω πω ντουμάνι πω πω ντουμάνι
το μπούσουλα τον χάσαμε
φάγαμε και τη φόλα
πω πω ντουμάνι
πω πω ντουμάνι
(Από την ποιητική συλλογή Η Ελληνίς Κρεολή χορεύει στο ταψί, εκδ. 24 Γράμματα)