Η ερημιά είναι μια πολύ μεγάλη επιφάνεια όπου το μέσα είναι ολόιδιο με το έξω, δεν υπάρχει τίποτα πλην των αρρωστημένων αρπακτικών, όπως για παράδειγμα το βύζαγμα του νερού, εντελώς άχρηστο, αφού μιλάμε για ερημιά. Ένα καπέλο και πολλές χειραψίες, το φεγγάρι στον καθρέφτη και το τρύπιο βλέμμα ματώνει το σεντόνι. Είναι σα να βλέπεις τα κουρσάρικα να ανεβάζουν τις σημαίες τους κι από το κάστρο ετοιμάζουν το καυτό λάδι στη μπασιά! Πώς να σταθώ αγέρωχος ανάμεσα σε λέξεις δίχως την απαραίτητη ευκρίνεια πώς να συνεχίσω να στέκομαι ντούρος όταν ξέρω ότι το απάνθρωπο συναντά το ανθρώπινο πρόσωπό του στην αγωνία του καθένα μας να ήμασταν κάτι άλλο, κάπου αλλού, κάπως αλλιώς.