Δε λησμονώ τα στερνά λόγια της μάνας μου, «Δε θα αργήσω διόλου, μια ματιά θα ρίξω, μόνο μια ματιά» μου είχε πει και περπάτησε στα νερά της Αχερουσίας κι ύστερα γλίστρησε στου φεγγαριού το φέγγος κι έκτοτε δεν την ξανάδα και κανείς πλέον δεν μεριμνά για το μπριάμ, το φρικασέ και το στιφάδο, από τα έτοιμα της τηλεόρασης ντερλικώνουμε.