[α] Σα μέσα σε εφιάλτη λες κι είμαστε ναυαγοί μας βλέπω / Να κοιτάζουμε τρομαγμένοι το δελτίο ειδήσεων στην τηλεόραση/ Τις νέες οικονομικές εξαγγελίες περιμένοντας / Των κυβερνητικών φωστήρων. Ενδομύχως πιστεύοντας ακράδαντα ότι τελικά θα τη βγάλουμε καθαρή / Μη θέλοντας να το πάρουμε απόφαση ότι δεν είμαστε πια λαός / Παρά μόνο ένα αθροιστικό σύνολο μιας λογιστικής πράξης /Δίχως παρελθόν και δίχως Ιστορία.
[β] Σα μέσα σε εφιάλτη λες κι είμαστε ναυαγοί μας βλέπω / Με τα δαχτυλικά μας αποτυπώματα μουτζουρωμένα στις ακτές / Τους λαιμούς μας να τεντώνουμε κοιτάζοντας απελπισμένα / Τη γυμνή θάλασσα / Προσμένοντας τη σωτηρία από τη γοργόνα την αδερφή του Μεγαλέξανδρου / Ή τουλάχιστον τα νέα πακέτα προσφορών των εταιριών της κινητής τηλεφωνίας.
[γ] Ερμητικά κλειστός ο ουρανός. Ερμητικά κλειστό το γράμμα στο κομπιούτερ. Ερμητικά κλειστό το επιφώνημα του έρωτα. Και μόνο το χρηματοκιβώτιο της ζωής είναι ξεκλείδωτο. Πάει, τα βούτηξαν όλα. Και τις μέρες της προσμονής και τις νύχτες των ονείρων. Πάει, τα βούτηξαν όλα. Κι άδικα των αδίκων η αδερφή του Μεγαλέξανδρου ρωτά και ξαναρωτά, «Μήπως είδατε ένα δεκαπεντασύλλαβο;».
[β] Σα μέσα σε εφιάλτη λες κι είμαστε ναυαγοί μας βλέπω / Με τα δαχτυλικά μας αποτυπώματα μουτζουρωμένα στις ακτές / Τους λαιμούς μας να τεντώνουμε κοιτάζοντας απελπισμένα / Τη γυμνή θάλασσα / Προσμένοντας τη σωτηρία από τη γοργόνα την αδερφή του Μεγαλέξανδρου / Ή τουλάχιστον τα νέα πακέτα προσφορών των εταιριών της κινητής τηλεφωνίας.
[γ] Ερμητικά κλειστός ο ουρανός. Ερμητικά κλειστό το γράμμα στο κομπιούτερ. Ερμητικά κλειστό το επιφώνημα του έρωτα. Και μόνο το χρηματοκιβώτιο της ζωής είναι ξεκλείδωτο. Πάει, τα βούτηξαν όλα. Και τις μέρες της προσμονής και τις νύχτες των ονείρων. Πάει, τα βούτηξαν όλα. Κι άδικα των αδίκων η αδερφή του Μεγαλέξανδρου ρωτά και ξαναρωτά, «Μήπως είδατε ένα δεκαπεντασύλλαβο;».