Η τράπουλα Ταρό

Έστρωσε η μάγισσα σε κύκλο τα χαρτιά
Κι εγώ μετέωρος στο μάτι του κυκλώνα,
Φωτιές χορεύανε τα μαύρα της μαλλιά
Κι ένα πουλί θρηνούσε μέσα στο χειμώνα.


«Τράβηξε φύλλο…» είπε με πνιχτή φωνή
Και τον Τρελό ξεδιάλεξα για ριζικό μου
Τα δάχτυλά της μου αγγίζαν την ψυχή
Και ξένο έγινε ότι νόμιζα δικό μου.

Σελήνη, Θάνατος κι Εγκράτεια μαζί
Κι ο Ερημίτης από δίπλα να σκοράρει
Στο περιθώριο ανάσαινε η ζωή
- Μας ξέφευγε και δεν το παίρναμε χαμπάρι.

Η νύχτα βούλιαξε σε άλλον τροπικό
Και τα μυαλά μας τιναγμένα σ’ άγρια δάση
Μες τη ματιά της έβλεπα τον πυρετό
Κι ήμουνα κάποιος που όλα τα είχε χάσει.

Τι βλέπεις μάγισσα στην τρύπια μου ζωή
Πες μου και τις γητειές δε θέλω να μου λύσεις
Πες μου μονάχα ό,τι είναι να συμβεί
Και μη λυπάσαι αν στα μαύρα θα με ντύσεις.