Μισοσκόταδο


Εδώ και χρόνια ταξιδεύω σε ένα δρόμο με επικίνδυνες στροφές και ελλιπή σηματοδότηση, ο φωτισμός αμυδρός, σχεδόν φοβισμένος. Κι άμα ψάξεις στην ψυχή μου θα βρεις όλες τις λέξεις μολυσμένες να ταξιδεύουν σαν ψάρια με κλεμμένες τις σιωπές. Συνήθεια θα μου πεις, δε θα διαφωνήσω, διότι συνήθεια είναι όλα και τα ημερομίσθια κι οι κουμπότρυπες και τα ψόφια τραγούδια και τα ωράριά μας τα ντυμένα αγοραπωλησίες. Μια συνήθεια που μας κρατάει ζωντανούς να μυξοκλαίμε το νόθο χάραμα κι ούτε προκυμαία να κρατηθούμε, ούτε σταθμός τρένων να ανασάνουμε.